آموزش کاشت و پرورش چغندرقند
مراحل آموزش کاشت و پرورش چغندرقند
آموزش کاشت و پرورش چغندرقند شامل سه مرحله می باشد:آموزش کاشت بذرهای چغندرقندآموزش مراقبت از بذرهای چغندرقندآموزش برداشت و ذخیره ی چغندرقندها
چغندرقند با نام رایج "چغندر" و یا beta vulgaris معروف است و جزء سبزیجات شیرین و سالم بهمراه انواع آنتی اکسیدان ها می باشد. در واقع آنتی اکسیدان ها در داخل رنگدانه های قرمز چغندر قند جا داده شده اند که حاوی خواص ضد سرطان و محافظت از قلب هستند. چغندرقند معمولاً رشد آسان و راحتی دارد و همیشه بعنوان یکی از 10 سبزیجات برتر در باغ های خانگی رتبه بندی می شود.
بخش 1
آموزش کاشت بذرهای چغندرقند
-
1در مرحله ی اول آموزش، بذر یا نشاء چغندرقند را برای کاشت انتخاب کنید. با کلیک روی لینک "خرید بذر چغندر قند" می توانید بذر چغندر قند را از فروشگاه زراعت یار تهیه نمایید. نگران کاشت چغندرقند از طریق بذر نباشید، چغندرقند براحتی قابل کنترل و مراقبت است.
- اگر می خواهید چغندرقند را زود بکارید، واریته ی (Boltardy) چغندرقند بهترین رقم است. واریته های سفید و طلایی چغندرقند، تقریباً کمی رشد طولانی تری دارند و در سالاد نیز رنک قرمز تولید نمی کنند (ضعف آنها نداشتن رنگ قرمز زیبا است). به غیر از موارد فوق، وارتیه های چغندرقندی که انتخاب می کنید به ظاهر، عطر و طعم مورد علاقه ی شما بستکی دارند.
-
2مکان مناسب برای رشد چغندرقند انتخاب کنید. چغندرقند خاک خنثی، مرطوب و حاصلخیز، بدون آهک یا اسیدیته زیاد (pH 6.5-7.0) دوست دارد. خاک باید نرم باشد و رس و شن بیش از حد نیز نداشته باشد، البته، از آنجا که ریشه ی چغندرقند در سطح خاک رشد می کند، ممکن است چغندرقند بتواند خاک رسی را نیز از طریق افزودن مقدار زیادی مواد آلی خوب پوسیده شده و نرم شده، تحمل کند (همیشه مواد آلی را اضافه نکنید مگر اینکه رس خاک زیاد باشد). موقعیت کاشت چغندرها باید آفتابی و رو باز باشد، اما چغندرقند سایه جزئی را نیز تحمل می کند.
- اگر کاشت چغندرقند را برای اواخر پاییز یا اوایل بهار پیش بینی کردید، توصیه می شود چند هفته قبل از کاشت یک کود گرانول عمومی استفاده کنید و خاک را شخم بزنید تا مواد مغذی جذب شوند.
-
3چغندرقند را در گلدان نیز می توان کاشت. اگر شما واریته ی گرد ( round ) چغندرقند را انتخاب کردید (واریته های بلند و استوانه ای بندرت رشد می کنند)، گلدانی می تواند مناسب باشد که حداقل 20 سانتیمتر (8 اینچ) قطر و حداقل 20 سانتیمتر (8 اینچ) عمق داشته باشد.
- گلدان را با کمپوست نرم و چند منظوره پر کنید. سپس بذرهای چغندرقند را بصورت نازک در سطح خاک کاشته و با 2 سانتی متر کمپوست، بذرهای چغندرقند را بپوشانید. سپس، هنگامی که نشاءهای چغندرقند 2 سانتیمتر (در حدود یک اینچ) بلند شدند، نشاءهای ضعیفتر گیاهان را حذف کنید تا گیاهان باقی مانده رشد قوی تری داشته باشند- تقریبا 12 سانتی متر (5 اینچ) بین بذرهای چغندرقند فاصله دهید.
-
4خاک را شخم زده تا آماده ی کاشت چغندرها شود. علف های هرز و هر گونه آلودگی دیگر را از زمین چغندرقند حذف کنید و همچنین هر گونه سنگی که مانع رشد ریشه ی چغندرقند می شود را نیز جمع آوری کنید. فقط با استفاده از یک بیلچه ی باغبانی خاک را شخم زده و زیر و رو کنید. خاک های سفت را با استفاده از بیلچه نرم کنید.
- اگر خاک سنگین دارید، بهتر است در اواخر پاییز برای کاشت چغندرقند آن را آماده کنید. اگر خاک سبک تر باشد، برای اوایل بهار هدف گذاری کنید. اگر چغندرقندها را در پاییز کاشتید، قسمتهای ناهموار و سفت خاک را روی زمین رها كنید تا اینکه آب و هوای بارانی زمستانی آنها را خرد و له کند.
- در نیمکره شمالی، بذرهای چغندرقند را پس از آخرین یخبندان بکارید. در نیمکره جنوبی، بذرهای چغندرقند را از شهریور تا بهمن ماه بکارید.
-
5بذرهای چغندرقند را بکارید و یا نشاءها را بکارید. بذرهای چغندرقند را در عمق 2 سانتی متر (3/4 "-1" اینچ) بکارید. بذرها یا نشاءهای چغندرقند را با فاصله 5 تا 10 سانتیمتر (2-4 اینچ) از هم بکارید. کاشت چغندرقندها بصورت ردیفی آسانتر است.
- اگر چغندرقندها را بطور مستمر و مرتب کاشتید، باید هر 14 روز یک بار آنها را برداشت کنید. این کار یک جایگزین ساده، برای برداشت همیشگی چغندرقندهاست.
بخش 2
آموزش مراقبت از بذرهای چغندرقند
-
1روزانه چغندرقندها را آبیاری کنید تا زمانی که برگ ها شروع به جوانه زدن کنند. در ابتدای کاشت، بذرهای چغندرقند به مقدار زیادی آب برای شروع فرایند جوانه زنی، نیاز دارند. ریشه ها وقتی ایجاد شدن، رطوبت را از خاک می گیرند.
- از آبیاری زیاد چغندرقندها اجتناب کنید. زیرا این کار باعث می شود چغندرقند برگهای بیشتر و ریشه ی کمتر تولید کنند، و خطر ساقه دهی bolting (گلدهی و عدم تولید یک سبزی) را در گیاه افزایش می دهند. علاوه بر این، آبیاری کم نیز ریشه های چوبی در چغندرقندها ایجاد می کند.
- هنگامی که جوانه های چغندرقند سبز شدند، فقط هر 10-14 روز گیاهان را در دوره های خشک آبیاری کنید. در غیر اینصورت وقتی آب و هوا بطور غیر طبیعی خشک است، و بارندگی طبیعی است شرایط خوب است.
-
2در این مرحله گیاهان چغندرقند را تُنک کنید. هنگامی که برگهای جوانه های چغندر قند حدود 2 سانتی متر (1 اینچ) شدند، ضعیف ترین گیاه را ببرید تا گیاهان باقیمانده حداقل 10 سانتی متر (4 اینچ) از فاصله داشته باشند. گیاهان را با دست بیرون نکشید، زیرا این کار می تواند به ریشه ی گیاهان کناری آسیب برساند.
- برخی افراد، فاصله ی بین گیاهان چغندرقند باقیمانده را فضای کمی بیشتر از 10 سانتیمتر توصیه می کنند. اگر فضا دارید، فاصله ی بین گیاهان را کمی بیشتر کنید.
- برخی افراد همچنین توصیه می کنند که گیاهان چغندرقند را دو بار تُنک کنید - یک بار همان موقع و یک بار، زمانی که آنها چند سانتی متر بلندتر شدند.
-
3گیاهان چغندرقند را کوددهی کنید. در این مرحله 4-6 لیتر (1.1-1.6 گالن) کود آلی کامل به هر 10 متر مربع بستر کاشت، اضافه کنید. یک لایه ی نازک کمپوست یا کودهای خوب پوسیده شده نیز اضافه کنید. شما همچنین می توانید 30 گرم کود نیتروژن بالا در هر متر مربع به بستر کاشت اضافه کنید البته زمانی که گیاهان شما به خوبی رشد نمی کنند.
-
4مراقب پرندگان و علف های هرز باشید. بسته به منطقه ای که گیاهانتان را کاشته اید ممکن است نیاز به پوشش گیاهی مختلف بمنظور پوشش چغندرقندها از حیوانات داشته باشید. همچنین برای علف های هرز، شما باید از چغندرقندها مراقبت کنید. هر وقت یکی از آنها را در باغتان مشاهده کردید خیلی سریع از شر آن خلاص شوید. با این حال، از وسایلی همچون بیل کج و یا دیگر اشیاء تیز، در نزدیکی ریشه های چغندرقند اجتناب کنید زیرا ممکن است ریشه ها را ببرید. جمع آوری و حذف علف های هرز با دست بهترین کار است.
بخش 3
آموزش برداشت و ذخیره ی چغندرقندها
-
1تعدادی از گیاهان چغندر را برداشت کنید. هنگامی که در زمین ریشه های چغندرقند را مشاهده کردید، بسته به اندازه ی موردنظرتان آماده ی برداشت می باشند. چغندرقندها زمانی آماده ی برداشت اند که تقریباً به اندازه یک پرتقال کوچک شده باشند؛ اگر بیش از حد بزرگ شوند طعم خوشمزه ای نخواهند داشت. چغندرقند را رو به بالا نگه دارید و با ابزاری مثل چنگال یا بلیچه ریشه را برداشت کنید.
- بطور کلی چغندرقندها حدود 8 هفته پس از کاشت و یا هنگامی که به قطر 2.5 سانتی متر (1 اینچ) می رسند، آماده ی برداشت می شوند. بسیاری از افراد بطور متناوب چغندرقندها را برداشت می کنند، تعدادی از چغندرقندها را همان موقع برداشت می کنند و تعدادی دیگر را روی زمین رها می کنند تا به اندازه ی کامل برسند. این کار به گیاهان اجازه می دهد که بقیه ی گیاهان سریعتر رشد کنند. چغندرقندهایی که قطر حدود 7.5 سانتی متر (3 اینچ) دارند، معمولاً دارای طعم بهتر می باشند.
-
2بقیه ی گیاهان چغندرقند را برای فصل بعدی در خاک رها کنید. در صورت تمایل، می توانید بعضی از چغندرقندها را تا فصل بهار بعدی در خاک بگذارید، اما لازم است از آن ها محافظت کنید. چغندرقندها را با یک لایه مالچ سنگین یونجه یا کاه و پوشال بپوشانید. اگر سرمای زمستان به زیر دمای -18ºC / 0ºF نرسید، باید لایه ی محافظ کاه را بردارید و در زمستان ریشه های بیشتری حفر نشوند.
- توجه داشته باشید که این کار می تواند سبب ایجاد یک بافت چوبی در چغندرقندها شود.
-
3مراقب قسمت بالایی چغندرقندها باشید. برگ های چغندرقند را کامل قطع نکنید در عوض، آنها را با چرخاندن در حدود 5 سانتیمتر (2 اینچ) از بالای تاج حذف کنید. این کار به جلوگیری از دست دادن رنگ قرمز چغندرها که باعث کاهش طعم و رنگ چغندر می شود، کمک می کند.
- این بدان معنا نیست که شما آن قسمتهای بریده شده برگهای چغندرقند را دور بیندازید. بلکه قسمت بالایی چغندرقندها را می توان ذخیره کرد، پخت و مثل اسفناج خورد. برگهای بالایی چغندرقند و اسفناج طعم های مشابهی دارند قبول دارید؟
-
4چغندرقندها را برای مصارف بعدی ذخیره کنید. سبزیجات ریشه ای به خوبی ذخیره می شوند، و آنها برای ذخیره در فصل زمستان مناسب می سازند. چغندرقند را می توان بصورت لایه ای در شن و ماسه در جعبه های چوبی در یک محیط خشک و بدون سرما ذخیره کرد.
- برای انجام این کار، در قسمت پایین ظرف یا جعبه ی موردنطرتان 5 سانتیمتر (2 اینچ) شن و ماسه بریزید. سپس، یک لایه چغندرقند روی آنها بگذارید اینکار را انقدر تکرار کنید تا زمانی که ظرف پر شود. شن و ماسه چغندرقندها را از جوانه زدن محافظت کرده و طعم آنها را نیز تازه نگه می دارد.
- نوشته شده توسط مهندس ناهید فروشانی
- بازدید: 29559