آموزش کاشت سبزیجات در گلدان

به محیط اطرافتان توجه کنید. اگر مکانی برای کاشت سبزیجات در نظر دارید، در ابتدا باید مطمئن شوید که گیاهان در این مکان در برابر ورود باد، گرما، سرما و نور خورشید محافظت می شوند. گیاهان دارای نیازهای مختلفی هستند بدین معنی که در یک منطقه معتدل ممکن است همه ی گیاهان خوب رشد  کنند، اما بعضی از آنها با این شرایط مبارزه می کنند و محصولات با کیفیت پایین تولید خواهند کرد و یا در محیط های دوردست، رشد نمی کنند.

مکانی در حیاط خانه که هر روز حداقل 6 ساعت نور دریافت می کند، برای کاشت سبزیجات در نظر بگیرید. اگر در آب و هوای گرم زندگی می کنید، گلدان ها یا ظروف (جعبه های کاشت) کاشت را در ایوان های سیمانی نگذارید. این کار باعث می شود که گیاهان برای رشد، بسیار گرم شوند.

گیاهانی که برای کاشت در گلدان مدنظر دارید را با توجه به فصل رشد انتخاب کنید. آب و هوای گرم یک خوش شانسی است زیرا باعث طولانی شدن فصل رشد می شوند. مناطقی که تابستان های کوتاه دارند برای حداکثر بهره وری محصولات در تابستان باید سبزیجات اضافی و مازاد را فریز کرده  و یا برای استفاده های بعدی از آنها نگهداری کنند.

جعبه یا گلدان را با توجه به اندازه گیاهی که قصد دارید بکارید، انتخاب کنید. سبزیجات با ریشه های سطحی و کم عمق مانند گیاهان دارویی، سبزیجات سالادی، گوجه فرنگی، لوبیا و نخود فرنگی را می توان با میزان کمی خاک البته مشروط به اینکه حاوی مواد مغذی بوده و رطوبت را در خود نگه دارند، کاشت. این گیاهان اغلب بصورت هیدروپونیک رشد می کنند زیرا در شرایط مناسب و با حداقل خاک می توانند رشد کنند. اما به خاطر داشته باشید که سبزیجات ریشه ای مانند هویج، چغندر و سیب زمینی، فضای بیشتری برای رشد نیاز دارند.

• ساده ترین روش محاسبه ی عمق کاشت سبزیجات، اینست که باید 1.5 تا 2 برابر عمق احتمالی سبزیجاتتان را در نظر بگیرید، بنابراین اگر شما یک واریته هویجی را انتخاب کرده اید که 20-25 سانتیمتر (7.9-9.8 اینچ) است، عمق کاشت، 30-50 سانتیمتر (19.7- 11.8 اینچ ) توصیه می شود.
• ظروف و جعبه های کاشت سبزیجات رایج معمولاًٌ از جنس سنگ های بزرگ و سنگین، یا مصالح چوبی و یا سرامیکی هستند، در حالی که سبدهای بافته شده ی روباز و جعبه های پلی استایرن مطمئن تر می باشند. بعضی ازافراد حتی با رشد مستقیم گیاه در کمپوست راحتتر هستند و به سمت استفاده از ترکیب خاک گلدانی یا استفاده از گونی های قدیمی مانند کیسه ها یا حوله هایی که مانند سبد حلق آویز هستند، رفته اند. گلدان های پلاستیکی نیز همیشه ایده آل نیستند زیرا ماندگاری زیادی ندارند و لذا اینکار هزینه بر است. بطری های قدیمی نیز بسیار کاربردی هستند زیرا عمق و عرض آن ها برای میزبانی طیف وسیعی از گیاهان وجود دارد، اما ممکن است لازم باشد فاصله زیادی را صرف کنید تا به آنها دسترسی پیدا کنید، زیرا محبوب هستند. اما بهترین و ارزان ترین راه ساخت و ساز خودتان است.

برای کاشت سبزیجات خاک  را با دقت انتخاب کنید. قاعده کلی اینکه بهتر است،  گیاه سالم کاشته شود تا خروجی نیز گیاه مورد انتظارتان باشد. برای آب و هوای مرطوب توصیه می شود که، یک لایه نازک شن یا هر چیز دیگری که اجازه ی زهکشی می دهد، استفاده کنید و روی آنها را ورقه های مشمایی  بگذارید و سپس خاک بریزید. کیسه های مشمایی از خروج خاک به بیرون جلوگیری می کند و باعث ماندن خاک در کف و زمین می شوند. برای آب و هوای خشک، بسیار توصیه می شود که یک زیر گلدانی بزرگ برای نگه داشتن و جمع آوری آب های اضافه از گلدان استفاده کنید و برای صرفه جویی از هدر رفت آب نیز در زیر گلدانی، بهتر است از محصولات نگهدارنده ی آب مانند رس،  کریستال های مصنوعی آب (که باعث جذب آب و نگه داشتن آب و آزاد کردن مجدد آرام آب به گیاه) و یا مواد ارگانیک، استفاده کنید.

• بعضی از تولیدکنندگان ساختمانی از مالچ های پارچه ای سیاه استفاده می کنند که به نظر می رسد خوب و گران باشند اما واقعا ضعیف هستند، زیرا فقط برای استفاده های تزیینی و جذابیت در باغ استفاده می شوند. برای اطمینان از داشتن یک محصول خوب، خاک مناسب برای پرورش گیاه را تهیه کنید.

کشت همراه سبزیجات را در نظر بگیرید. گل جعفری برای دور نگهداشتن بیشتر آفات از برگ بو، بسیار مناسب است اما بعضی از گیاهان به دلایل مختلف دوست ندارند در کنار یکدیگر باشند. گوجه فرنگی و سیب زمینی نباید بدلیل نیازهای غذایی مشابه، کنار هم کاشته شود و بسیاری از گیاهان نیز رازیانه را دوست ندارند. بعضی از گیاهان مانند ذرت و گوجه فرنگی یک آفت معروف و مانند هم را به اشتراک می گذارند، بنابراین نباید آنها را کنار هم کاشت، زیرا آنها یک طعمه ی بزرگی برای آفات هستند. اما بعضی از گیاهان مانند ریحان و گوجه فرنگی "شرکای" خوبی هستند زیرا اغلب در کنار یکدیگر بهتر رشد می کنند.

برای کاشت سبزیجات تناوب زراعی را در نظر بگیرید. پس از سال اول، همان محصول قبلی را در آن گلدان نکارید، زیرا محتوای مواد مغذی در آن گلدان بسیار پایین آمده است. روش قدیمی و سنتی تناوب زراعی را بمنظور افزایش مواد مغذی مورد نیاز گیاه (مانند گوجه فرنگی) و سپس جایگزین کردن آن با گیاه نیاز پایین، مانند پیاز، اعمال کنید. همچنین توصیه می شود که لوبیا یا نخود فرنگی یا سایر گیاهان کود سبز ( green manures) مانند شبدر ( کود سبز، گیاهانی می‌باشند که در گذشته ریشه کن شده‌ و از قبل در زیر خاک قرار داده شده‌اند و از نوع گیاهان پوششی هستند که برای افزودن مواد مغذی و مواد آلی به خاک پرورش داده می‌شوند) را بکارید - در همه این گیاهان، نیترات ثابت می باشد که به بهبود خاک کمک می کنند.
توجه: تناوب زراعی یا توالی کاشت گياهان مختلف براي يک يا چند سال براساس نظم و ترتيب خاص در يک زمين ثابت را تناوب زراعي مي گويند. 

• گاهی اوقات شما می توانید تمام خاک را با هم زیر و رو کنید اما این امر باعث تخریب محیط زیست خاک می شود و فقط اندکی می تواند خاک را بهبود بخشد و بیشتر باعث آسیب های مخرب دیگر می شود. لذا بدون افزودن چیزی مانند کمپوست، خاک  مخلوط شده به تدریج ضعیف تر می شود و هر بار رشد گیاهان را نیز بدتر می کند.

کاشت تاخیری سبزیجات را در نظر بگیرید. شما برای مثال ممکن است به اندازه ی یک سبد هویج بکارید، اما اگر تمام هویج ها را یکباره  بکارید، بیش از حد هویج تولید می کنید در صورتی که نیاز به تمام آنها ندارید. لذا  توصیه می شود که با توجه به میزان هویج مصرفی در یک هفته، هویج بکارید، سپس یک هفته بعد دوباره اینکار را تکرار کنید تا یک برداشت مداوم و همیشگی از گیاهانتان داشته باشید.

بمنظور مراقبت از سبزیجات، از کودهای گرانوله ای استفاده کنید. این کودها به سرعت می توانند نمک فراوان و سایر مواد شیمیایی را در خاک، برای مصرف گیاهان، تولید کنند. از نوع آهسته رهش  کودهای گرانوله، به جای مواد آلی کمپوست شده، استفاده کنید. این نوع کودها برای جلبک های دریایی یا تُنیک امولسیون ماهی که نمک بسیار زیادی دارند- بکار می رود، البته در غلظت های بسیار ضعیف.

• لحظه ای که شواهدی مبنی بر تشکیل کریستال های نمک وجود دارد، شما باید افزودن هر نوع کودی را متوقف کنید و  گلدان گیاه را در یک تشت بزرگ آب بمنظور استخراج نمکهای اضافی فرو ببرید. این کار خاک را بطور کلی تضعیف می کند، اما می تواند با کمپوست اصلاح شود. یک راه جایگزین دیگر اینکه معمولاً خاک را دور می ریزند.

برای رشد سبزیجات در داخل خانه قوانین بسیار مشابه با کاشت آنها در باغ است، اما کارهای بیشتری نیز باید انجام شود. پرورش گیاهان داخل خانه، بیشترین خطر ابتلا به مشکلاتی از جمله آلودگی های آفات، ساقه های ضعیف به علت جریان کم هوا، نور کم، خشک شدن گیاهان یا پوسیده شدن گیاه، را دارند. در آب و هوای معتدل بهتر است که گیاه را هر چند روز بیرون آورده تا در برابر نور مقاوم شوند و هوای تازه دریافت کنند. برای محیط های کمتر مساعد، شما باید گیاه را بطور مرتب برای دریافت نور بهتر، جابجا کنید، از یک فن در بالای یک میز کوچک برای گردش هوا استفاده کنید و روزانه رطوبت خاک را طریق فشار دادن انگشت خود در خاک، بررسی کنید. اگر احساس می کنید مرطوب یا خشک است، آبیاری را بنا بر نیاز گیاه کاهش یا افزایش دهید.