آموزش اصلاح و بهبود خاک

مواد مغذی مورد نیاز گیاهان را بررسی کنید. سه ماده غذایی مهم در باغبانی وجود دارد: نیتروژن (N) برای رشد برگ و ساقه، فسفر (P) برای رشد ریشه ها، میوه و بذر و پتاسیم (K) برای مقاومت در برابر بیماری و سلامت کلی گیاه. گیاهان جوان ممکن است به فسفر بیشتری نیاز داشته باشند تا روی رشد برگ تمرکز کنند و گیاهان معمولی، خارج از فصل رشد به مواد مغذی بسیار کمتری نیاز دارند. برای دریافت بهترین نتایج، گیاهان خاصی  که در حال رشد هستند پیدا کنید تا نیازهای آنها را بیابید. نسبت های عناصر بعنوان سه شماره "NPK" به شما داده می شود، که نسبت یا مقادیر کلی این مواد مغذی را در قالب یک کد به شما می گوید.

• اگر  یک گزارش دقیق در مورد مواد مغذی که در حال حاضر در خاک هستند می خواهید، نمونه ایی از خاک را به اداره ترویج یا آزمایشگاه تست خاک ارسال کنید. البته اینکار برای بسیاری از باغ های خانگی ضروری نیست، مگر اینکه گیاهان شما از رشد آهسته یا تغییرات رنگ رنج می برند.

کود را از منابع ارگانیک انتخاب کنید. ماده گیاهی و حیوانی مانند امولسیون ماهی یا هیدرولیزات ماهی، بهترین نوع کود برای رشد میکروبی را در طولانی مدت  فراهم می کنند، که خاک را غنی از مواد مغذی و بصورت متخلخل نگه می دارند. کود های ترکیبی در آزمایشگاه ها معمولا گیاه را بدون اصلاح خاك تغذیه می کنند و در بعضی موارد حتی ممکن است اثرات منفی نیز داشته باشند.

• هنگام کار با افزودنی های خاک، همیشه از دست ها و صورت محافظت کنید، زیرا آنها می تواند حاوی یکسری باکتری ها و دیگر تهدید کننده های بهداشتی باشند.

استفاده از کود یا سایر مواد ارگانیک را در نظر بگیرید. به جای کودهای کارخانه ای، ممکن است بتوانید گزینه های ارزان تر و ناخالص تر را از یک فروشگاه کشاورزی یا مزرعه پیدا کنید. کود می تواند مواد مغذی و همچنین مواد ارگانیک را به خاک اضافه کند که باعث تخریب و بهبود شرایط خاک می شود. چند گزینه متداول در زیر وجود دارد:

• برای جلوگیری از آسیب زدن به گیاه، باید کود را حداقل یک ماه قبل از استفاده، تجزیه و خرد کنید. اگر کشاورز از علف کش ها در زمین های مرتع خود استفاده کرده باید از کاربرد کود آن منطقه اجتناب کنید، زیرا  علف کش در آن کود وجود دارد. کود مرغ یا بوقلمون ارزان است، اما می تواند مسائل زهکشی در مزارع بزرگ ایجاد کند. کود گاوی، گوسفندی، بزی و کود خرگوش کیفیت بالایی دارند و بوی تند کمتری دارند.
• پودر استخوان برای فسفر یا پودر خون را برای نیتروژن به خاک اضافه کنید.

 کمپوست را خودتان  بسازید. کمپوست جدید بطور معمول چهار تا هشت ماه طول می کشد تا کامل شود، مگر این که فرایند را با افزودن باکتری های خاص سرعت ببخشید. این پروژه دراز مدت، تا حد زیادی به نفع بافت خاک و مواد مغذی خواهد شد، اگر مایل هستید که روند را ادامه دهید. یک ظرف بزرگ را در فضای باز، کنار بگذارید تا از حیوانات محافظت شود، اما چند سوراخ برای جریان هوا ایجاد کنید. بمنظور استفاده از این تکنیک ها مراقب باشید:

• با 20٪ خاک، کود، یا کمپوست کامل، کار را شروع کنید. 10 تا 30 درصد مواد خوراکی خام و گیاهی خرد شده؛ و 50 تا 70٪ برگ های خشک، علف و خرده چمن های حیاطرا کاملا با هم مخلوط کنید.
• کمپوست را گرم و مرطوب نگه دارید و از قسمت آشپزخانه مواد غذایی خام و غیر گوشتی بیرون ببرید.
• کمپوست را با یک چنگال یا بیل حداقل هر یک یا دو هفته یکبار، برای تولید اکسیژن، که باکتری های مفید را افزایش می دهد، زیر و رو کنید.
• کرم ها را در مناطق مرطوب زیر سنگ ها پیدا کنید و آنها را به انبار کمپوست اضافه کنید.

• کمپوست زمانی بالغ  یا کامل (آماده برای استفاده) است که روی هم انباشته شده و فشرده شده باشند، بتواند به راحتی نیز از هم جدا شود. الیاف گیاه باید همچنان در کمپوست قابل مشاهده باشند، اما کمپوست بیشتر باید همگن و یکدست باشد.
• سعی کنید کمپوست را الک کنید کمپوستی که از الک بیرون می ریزد آماده استفاده است. تکه های بزرگتر را به توده ی کمپوست بازگردانید.

در این مرحله کود را اضافه کنید. بیشتر باغداران ترکیبی از خاک با کودهای جامد، کودهای پوسیده یا کمپوست را استفاده می کنند . بسیاری از محصولات با ترکیب کمپوست 30٪، و  70٪ خاک بخوبی رشد می کنند، اما سبزیجات و میوه ها با کمترین میزان کمپوست بهتر عمل می کنند. مقادیر کود مصرفی، ممکن است بسته به غلظت شان متفاوت باشد؛ دستورالعمل های مخصوص و مربوط به هر گیاه را دنبال کنید.

•  باغبانی "بدون شخم" یا "بدون حفاری" طرفدار افزودن مواد به سطح است و اجازه می دهد مواد به تدریج در خاک تجزیه شوند. فعالان این روش، معتقدند این تکنیک طبیعی تر و کمتر تهاجمی بوده و برای بهبود و اصلاح خاک مناسب است، هر چند که نتایج کلی ممکن است سال ها طول بکشد تا بدست آیند و در این بین مواد ارگانیک فراوانی نیز استفاده می شود.
• برای به دست آوردن بهترین نتایج، کود را در فصل پاییز اضافه کنید. بسیاری از گیاهان از افزایش بیشتر کود در هر ماه یا دو بار کوددهی در طول فصل رشد نفع می برند، اما این موضوع در بین گونه ها و واریته ها متفاوت است.
• اگر فکر می کنید کود یا کمپوست ممکن است به اندازه کافی پوسیده نشده باشد، دایره ای از خاک معمولی اطراف گیاهان بریزید تا از سوزاندن آنها جلوگیری شود.

عناصر کم مقدار را به خاک اضافه کنید. عناصر کم مقدار ( trace elements) زیادی وجود دارد که کم اهمیت تر و یا اثر مستقیم کمتری دارند، اما در صورتی که کمتر از سطح مورد نیاز کاهش یابند، می تواند مسائل مربوط به سلامت گیاهان یا خاک های ضعیف را ایجاد کنند. برای اطمینان، قبل از کاشت، شنهای سبز، پودر جلبک دریایی و یا آزومایت Azomite را با خاک ترکیب کنید. برای باغ های کوچک خانگی، ممکن است این موارد را پیدا نکنید، مگر اینکه مسائل مربوط به سلامت گیاهان در باغتان افزایش یافته باشد.
نکته: عنصر کم‌مقدار (trace element) عنصری است که غلظتش (یا مقدار آن در دیگر انواع اندازه‌گیری) بسیار کم باشد .

• مهمترین عناصر کم مقدار عبارتند از آهن، بور، مس، منگنز، مولیبدن و روی.
• افزودنی های توصیف شده در اینجا، طبیعی و مناسب برای کشاورزی ارگانیک هستند.

تناوب زراعی گیاهان را برای اصلاح خاک در نظر بگیرید. اگر همان نوع گیاه  را در همان محل سال قبل مجدداً بکارید، مواد مغذی خاک سریعتر از بین خواهند رفت. بعضی از گیاهان از مواد مغذی کمتری استفاده می کنند و یا حتی  نیتروژن به خاک اضافه می کنند، بنابراین برنامه ی تناوب زراعی ( rotation) گیاهان هر سال سطح مواد مغذی را ثابت نگه می دارد.
نکته: توالي کاشت گياهان مختلف براي يک يا چند سال براساس نظم و ترتيب خاص در يک زمين ثابت را تناوب زراعي مي گويند. 

• برای باغبانی خانگی، از یک  راهنمای برای تناوب زراعی محصولات استفاده کنید. برای کشاورزی، با توجه به برنامه های مختلف تناوب زراعی و بسته به محصولات موجود، با یک کشاورز محلی با تجربه یا اداره ترویج کشاورزی مشورت کنید.
• کشاورزان همچنین می توانند رشد "محصولات پوششی" زمستانی که برای تامین مواد مغذی برای محصولات واقعی تولید شده اند، را در نظر بگیرند. گیاهان مقاوم به سرما را حداقل 30 روز قبل از اولین یخبندان پیش بینی شده، یا  اگر محصولات کمتر مقاوم به سرما هستند، 60 روز قبل از اولین یخبندان آن ها را بکارید.  حداقل سه یا چهار هفته قبل از کاشت منظم گیاهان، محصولات را برش داده یا بچینید و گیاهان پوششی را روی زمین باقی بگذارید تا پوسیده شوند.(گیاهان پوششی، گیاهانی هستند کوتاه و سریع الرشد که اکثر آنها در زمان بسیار کوتاهی، سطح خاک را فرا گرفته و زمین را به خوبی می پوشانند. )
• شما همچنین می توانید گیاهان پوششی تابستانه که رشد سریع دارند را بکارید، مانند گندم سیاه. این گیاه به شما این امکان را می دهد که بدون نیاز به کاشت محصولات بزرگ در تمام فصل تابستان، خاک را بهبود و آماده سازی کنید. 30 روز پس از کاشت، زمین را شخم بزنید.

قارچ یا باکتری ها مفید را به خاک اضافه کنید. اگر خاک به خوبی هوادهی شود و مواد مغذی را در خود ذخیره کند،  میکروب ها خودشان می توانند بتنهایی رشد کنند و از طریق تجزیه گیاهان مرده، گیاهان نیز می توانند از مواد مغذی استفاده مجدد کنند. برای سلامت بیشتر خاک، ممکن است بتوانید مکمل های باکتری یا قارچی از یک فروشگاه عرضه کشاورزی خریداری کنید، البته اگر آنها مناسب برای گونه های گیاهی تان باشند. خاکی که در حال حاضر به سرعت تجزیه می شود، نیازی به این افزودنی ها ندارد، اگرچه هیچ قانون سخت و سریعی برای چگونگی استفاده یا توقف استفاده از آن ها وجود ندارد.

• یکی از رایج ترین قارچ های افزودنی نوعی قارچ به نام میکوریزا (Mycorrhizae) است. این قارچ به ریشه گیاهان وصل است و به آنها کمک می کند تا مواد مغذی و آب بیشتری را جذب کنند. تمام گیاهان به غیر از اعضای جنس Brassica (از جمله خردل و سبزیجات چلیپا مانند کلم بروکلی و کلم چینی بوک چوی) از این مزیت بهره مند می شوند، مگر اینکه خاک در بهترین شکل ممکن آماده شده باشد.
• باکتری به نام ریزوبيوم اغلب در خاک حضور دارند اما شما می توانید یک ماده تلقیح ریزوبیوم مطمئن را خریداری کنید. این باکتری یک رابطه همزیستی با بقولاتی مانند سیب زمینی و لوبیا دارد و باعث افزودن نیتروژن به خاک می شود.