روش کشت خیار به صورت مستقیم

پس از کود دهی به زمین اصلی و شخم و ضد عفونی کردن خاک با توجه به نوع سیستم آبیاری، زمین اصلی را آبیاری می کنیم. (مثلا جوی و پشته یا کرتی یا قطره ای) پس از چند روز که رطوبت خاک به حد گاورو رسید ، اقدام به خیساندن بذرها می نمائیم. مدت زمان خیساندن 12 تا 24 ساعت می باشد.

سپس در زمین اصلی و در رطوبت گاورو، نقاط کشت را انتخاب می کنیم. نکته ای که مد نظر می باشد این است که نقطه کشت بایستی در محلی انتخاب گردد که مطمئن باشیم رطوبت ناشی از آبیاری به آن نقطه می رسد.

در هر نقطه عمق کشت حدودا 1 تا 2 سانتی متر در نظر گرفته می شود. برای اینکه عمق کشت یکسان شود، از ابزاری به نام میخ نشاء استفاده می کنیم. سپس بذر را در داخل محل ایجاد شده به صورت افقی قرار می دهیم. و مقداری ماسه با خاک دو نم محل کشت، مخلوط کرده و بر روی بذر می ریزیم و در صورتی که مقدار ماسه ی سطح بیشتر باشد باعث حفظ رطوبت شده و دو برگ لپه ای راحت تر از داخل خاک خارج می شود.

نکته: بعد از کشت آبیاری انجام نمی گردد. تا زمانی که دو برگ لپه ای خارج شود و حتی سه برگی گردد و در این زمان با به تاخیر انداختن آبیاری تنش آبی به گیاه می دهیم که این امر باعث می گردد ریشه در همان ابتدا به سمت رطوبت حرکت کند و باعث پراکنش عمقی ریشه خواهد شد.

مدت زمان تنش بستگی به فصل و بافت خاک دارد. از 1 هفته تا 1 ماه متغیر است.

مشکلات  کشت مستقیم

در روش کشت مستقیم احتمال جوانه نزدن تعدادی از بوته ها وجود دارد. زمانی که برگهای دو لپه ای از داخل خاک خارج شده اند، پس از چند روز متوجه می شویم که در بعضی از نقاط کشت، جوانه زنی صورت نگرفته و نیاز به واکاری وجود دارد. که سبب غیریکنواختی رشد در داخل گلخانه خواهد شد.

خیار،گیاه کشت مستقیم می باشد. در زمانی که فصل مناسب باشد و بستر خاک گرم باشد می توانیم کشت مستقیم را انجام دهیم.

با توجه به اینکه خیار گیاه کشت مستقیم بوده و نشایی نیست ولی به خاطر استفاده از مزایای کشت نشاء می توانیم آن را به صورت کشت نشایی کشت کنیم.

• قبلی
• بعدی